Wykonanie: xxx
|
W latach 80-tych na terenie Jasieńca Iłżeckiego Dolnego rozpoczęto budowę Domu Ludowego. Inicjatorami tejże budowy byli: Kółko Rolnicze, które wszelki dochody z usług świadczonych wsi, przeznaczało na zakup materiałów potrzebnych do rozpoczęcia budowy oraz drugim organem wspierającym ową budowę było Koło Gospodyń Wiejskich. Duży udział w powstaniu Domu Ludowego miał pan Eugeniusz Wiślicz Iwańczyk oraz wiele pracy przy budowie tego budynku w czynie społecznym wykonali sami mieszkańcy Jasieńca Dolnego. Budowa trwał kilka lat, budynek przykryto, zrobiono instalację elektryczną, otynkowano. Jednak na całkowite wykończenie i otwarcie Domu Ludowego zabrakło funduszy. Mieszkańcy Jasieńca zaczęli się zastanawiać w jaki sposób wykorzystać budynek. Ustalono wspólnie, że budynek zostanie przekazany Caritas Diecezji Radomskiej by w nim urządzono Dom Spokojnej Starości dla mieszkańców wsi. 23 sierpnia 2000r uchwałą Rady Gminy i miasta Iłża nieruchomość przekazano Caritas Diecezji Radomskiej. Caritas uiściła opłatę za budynek 1% wartości tj. 4000 zł. Decyzją ówczesnego biskupa ordynariusza Jana Chrapka dom zaczęto przygotowywać do utworzenia Ośrodka Interwencji Kryzysowej dla ofiar przemocy w rodzinie. Dziełowo to ukończono w 2003r – niestety sam pomysłodawca biskup Jan Chrapek nie doczekał tej chwili. Dnia 12 listopada 2003r nowy ordynariusz ksiądz biskup Zygmunt Zimowski dokonał poświęcenia ośrodka i nadano mu imię Jana Pawła II. 5 sierpnia 2003r do ośrodka przybyły dwie siostry zakonne ze zgromadzenia Sióstr Franciszka od Cierpiących, które swą opieką miały objąć placówkę i które zarazem stanowiły pierwszy personel. 15 września 2003r do ośrodka zostały przyjęte pierwsze pensjonariuszki; były to dwie matki ze swoimi dziećmi, pochodzące z terenu gminy Iłża. 23. czerwca 2004r biskup Zygmunt Zimowski dokonał poświęcenia kaplicy znajdującej się na terenie ośrodka. Od 01. kwietnia 2005r placówka została zreorganizowana i stała się placówką dwufunkcyjną – ośrodkiem interwencji kryzysowej dla ofiar przemocy w rodzinie i domem dziecka- placówka socjalna. Jej zadaniem jest zapewnienie całodobowej opieki wychowawczej dla dzieci, które zostały pozbawione całkowicie lub częściowo opieki rodzicielskiej. W placówce przebywają do czasu uzyskania pełnoletności lub do czasu ukończenia szkoły. Wszystkie dzieci pochodzą z terenu powiatu radomskiego. W chwili obecnej zamieszkuje 19 dzieci od 2 do 17 lat w tym dwoje dzieci niepełnosprawnych. Dla kobiet i ich dzieci których dotknęło piętno przemocy ośrodek oferuje: · współpracę ze szkołami, kuratorami i konsultacje psychologa, · bezpieczne schronienie, · czas na zebranie myśli, · możliwość odzyskania równowagi psychicznej, · prowadzenie terapii rodzinnej, · umożliwienie uporządkowania spraw rodzinnych i sądowych itp., · pomoc i porady socjalno-bytowe, · porady lekarza i pielęgniarki, · pełne wyżywienie Serdeczne Bóg Zapłać za przygotowanie historii Domu Matki i Dziecka składam siostrze Joannie Kępa
|